Spreeuwen en druivengelei

Eindelijk dan weer een blog! Ik heb er weer zin in na een maand of tien geheelonthouding.
Dit is dus het eerste bericht op deze nieuwe blog. Wil je nog op mijn vorige blog kijken dan kan dat. Klik dan hierboven in de balk op 'Een kijkje in Zweden' waar ik zo'n 10 jaar op schreef.

Spreeuwen... zijn ze niet prachtig?!

Spreeuwen en druivengelei, ze hebben wel iets met elkaar te maken. 

Spreeuwen, ik ben altijd erg gecharmeerd van ze geweest. Ik houd een beetje van brutale vogels, net als ik van een beetje brutale honden houd. Niet van die sulletjes, nee, graag met een beetje pit.

Dat vind ik dus van spreeuwen en bijvoorbeeld ook van kauwtjes en zo zijn er nog wel een aantal. Mooi zijn ze ook als je goed kijkt, al die mooie spikkels en dan die roze/paarse en groene gloed op hun borst. Maar vooral geniet ik van hun gezamenlijk gesjirp in een boom als ze zich als grote groep volgegeten hebben. Zelfs al deden ze dat in onze eigen tuin.

Zo hadden we deze eerste zomer op deze nieuwe plek waar we nu wonen dus drie keer plezier van het met een druif overdekte prieeltje halverwege de tuin.

Eerst was het dé plek in de tuin waar het tijdens de enorm hete dagen het best uit te houden was. Als je er kwam voelde het in verhouding gewoon enigszins lekker koel!

Druivengelei, 27 potjes en toen vond ik het wel genoeg.

Toen kwamen de druiven. Doordat de druif door de vorige bewoners erg verwaarloosd was en nadat later bleek dat wij hem in het voorjaar nog niet genoeg teruggesnoeid hadden, reikten de uitlopers tot hoog bovenin een paar omringende bomen. Zo kwam het dat er wel honderden trossen in hingen die dankzij het warme weer ook allemaal rijp en zoet werden.

Een paar emmers plukten we en ik maakte er veel potten druivengelei van. Ook de buren maakten dingen van bij hen overhangende trossen. Dus dit was het tweede plezier van het 'druivenprieel'.

Nou ja zeg... heb je er soms problemen mee dat ik hier wat van jullie druiven eet?

En ja, je raadt het al, toen kwamen de spreeuwen. Het derde plezier. Wolken van honderden stuks!
Ongelooflijk!
We genoten met volle teugen, fijn, nu hebben zij tenminste plezier van al die trossen waar wij nooit bij zouden kunnen. Drie dagen later waren alle trossen kaal, hartstikke kaal. Aan de geknoeide druiven op de grond doen weer andere vogels en dieren zich tegoed.

Tussen de maaltijden van de spreeuwen door genoten we van het massale gesjirp in de bomen om ons heen. Geen overlast door poep of wat dan ook, nee, gewoon puur genieten!

Gon

Een wolk spreeuwen, mooi hè?! (foto internet)