17 november 2019

En wat nu dan weer...



Niet gek hè dit uitzicht? Daarnet genomen deze foto vanuit de woonkamer. Daarnet dus nog maar eentje, want nu schijnt eindelijk de zon! Vannacht had het gevroren en vanmorgen, toen ik nog in mijn ochtendjas liep, was het uitzicht uit de woonkamer zo:


Ik moet zeggen, dat vond ik ook mooi. Zo van: lekker vorst en geen regen!
Zo'n mooi uitzicht vanuit dat appartementje in Vlagtwedde? 
Nee, daar hebben we geen mooi uitzicht, niet dat het erg is. Daar is een soort van patio buiten waar Chris een kerstboom voor ons gaat zetten beloofde ze vrijdagochtend. Leuk!
Chris, van haar huren we het appartement.

We zitten een lang weekend in een vakantiehuisje. Gratis en voor niets! Ongelooflijk dat we eens iets gratis en voor niets krijgen. Helemaal niets kost het, zelfs niets bijbetalen voor Pelle, zelfs niet voor de eindschoonmaak. Niet één eurocent.
Hoe dat zo kwam...

Afgelopen december zouden we een nieuwe tegelvloer in het huis krijgen. We zagen het niet zitten om daar de twee weken die hij nodig dacht te hebben in te zitten en dus huurden we een huisje in het park Emslandermeer, voor ons om de hoek als het ware. Het was toen ook dat ik net te horen had gekregen dat er een monster in mijn buik zat. Een zeer nare tijd. 
De twee weken in het park waren helemaal niet leuk, je bent er niet voor vakantie. Het huisje was maar zo zo en toen we erin kwamen vond ik het niet fris. Alles leek wel te plakken. Ik kon daar niet over uit. Je mag namelijk niet zelf de eindschoonmaak doen, nee, daar betaal je € 60,= voor. Dan mag ik toch verwachten dat het fris is als de vorige huurder zestig euro heeft betaald voor de eindschoonmaak. Dus aan de slag, zelf fris maken. 
Ik heb dat natuurlijk wel verteld bij de receptie en vrij lang met die aardige jonge vrouw staan praten, niet alleen over die kwestie van het schoonmaken. Dat was leuk en prettig.

Op twee januari vond ik een bericht in mijn mailbox van Hogenboom Vakantieparken waarin o.a. stond: 

U bent winnaar geworden van een gratis weekendje weg. Van harte gefeliciteerd! U geniet binnenkort van een weekend op Villapark Schildmeer in het villatype Stuurboord.




We mochten in het voor- of naseizoen en wel dit jaar. Er was nog helemaal niets van gekomen en het park is ook vrij dichtbij. Maar toch, we hebben geboekt voor dit weekend, vrijdag aangekomen.
Gisteren een uitstapje gemaakt wat je anders niet gedaan zou hebben, dus leuk. Het is hier echt super stil en daar genieten we van! Vanavond (zondag) lekker uit eten bij de Witte Molen in Ten Post en dan is het morgenochtend alweer voorbij.

Het is een leuk en gezellig huis en het was enorm fris! Het park is ook klein, veel kleiner en wat ons betreft fijner dan Emslandermeer.


Vanmorgen op tijd met Pelle op pad, dit is ook allemaal bij het park, ik was op deze plek na twee minuten lopen. Pelle lekker los!


Er is ook een mooi strand en verderop een leuke tent bij het strand waar het 's zomers wel druk zal zijn. Zo maar eens een boterham eten en dan Pelle weer uitlaten. Hij zal wel weer blij zijn!


Ik wens jullie een fijne zondag verder!
Groetjes vanuit villapark Schildmeer in Steendam.

Gon

"Ons" huisje



14 november 2019

Daar zit je dan zomaar...


...in een piepklein appartementje in dezelfde straat.


Ons huis afgelopen voorjaar

Beviel het niet hier in Zuid-Oost Groningen?
Ja! Het beviel ons hier zelfs prima. 
Leuk huis, leuke buren/buurt (warm ontvangen), erg mooie omgeving, alles om de hoek.
Wat bezielt je dan om na anderhalf jaar het huis te verkopen en naar de Achterhoek te gaan???

Na tien jaar Zweden, tien jaar in de Laplandse bossen... 10 jaar RUST!
Tijdens de enige bezichtiging van dit huis tijdens een Open Huizen Dag op een zaterdagmiddag rond 15.00 uur, is ons niet opgevallen dat er een hele wijk ontsluit op het stuk klinker straat waaraan het huis staat. Ook de weg die achterlangs loopt is veel drukker en rumoeriger dan we ooit konden vermoeden. 
Kortom... zo enorm prikkelbaar allebei om de herrie van het verkeer. 
Aanvang voor zessen 's morgens...

Regelmatig met elkaar overlegd, blijven we of blijven we niet?
Veel aan het huis en de tuin gedaan.
Eens een waardebepaling vragen bij een makelaar.
Dat je het geld wat je erin stak niet terugverdient bij verkoop begrepen we zelf wel, maar de waardebepaling was voor ons acceptabel. 
We lieten het nog even bezinken tot de makelaar die de waarde bepaald had ons weken later belde. Hij had een jong stel dat op zoek was naar een huis in onze woonplaats en niet kon slagen, of hij ons huis mocht laten zien. Ja hoor, zal zo'n vaart niet lopen.
Bezichtiging liep goed zei hij en een paar dagen later wilden ze het huis nog een keer zien.
Oh jee!
Ze waren verliefd op het huis... verkocht!

Wij op zoek naar iets anders. 't Liefst wilden we in deze woonplaats of omgeving blijven. Helaas kwam er maar niets op de markt wat bij ons  paste, of het was alweer voor ons neus weg.
We vergrootten ons gebied van Groningen onder de A7 tot de hoogte Nijmegen en dan het oosten van Nederland. Het ene uitstapje naar Zuid-Limburg bleek een vergissing, nee, daar wilden we bij nader inzien toch niet wonen. Dit terwijl we toch makkelijk aarden en ons makkelijk aanpassen.

Nu wordt het dus de Achterhoek, niet ver van Eibergen. Jammer genoeg is het huis dat we daar kochten eind januari pas beschikbaar. Vandaar de overbrugging in dit appartementje. Onze spullen staan opgeslagen bij het verhuisbedrijf. Dit appartementje is al helemaal ingericht, dus alleen persoonlijke spullen mee.

De woonkamer in het appartementje

En de goed uitgeruste keuken waar inmiddels ook een wasmachine staat

Er is ook nog een kleine slaapkamer en een fijne badkamer (douche/toilet/wastafel).
Van hieruit kan ik lopend naar de supermarkt en andere winkels, zelfde straat, maar veel dichter bij de winkels.
Pelle vindt het best, zolang wij er maar zijn en zijn mand.
Nu dus even lekker uitrusten hier, verhuizen is toch wel heftig, vooral als je wat ouder wordt. 

Nu dus weer eens tijd om hier te schrijven. 

Tot snel!
Gon