31 januari 2019

Kop d'r veur

 


Dat zeiden ze hier in de buurt tegen mij toen ze hoorden dat ik volgende week dan eindelijk naar het ziekenhuis mag voor de operatie.
Het betekent zoveel als bijv. Succes!, Schouders eronder! of Go for it!
Kortom om je het allerbeste te wensen.
Dat doet je goed en die wensen heb ik ook wel nodig... ben best bang.
Probeer vooral te denken aan het herstel na het ziekenhuis.
M'n best doen eerst die zes weken verplicht niets te doen. Dat zal moeilijk zijn, zal streng moeten zijn voor mezelf. Ik ben iemand die moeilijk dingen uit handen geeft, maar nu laat ik het over me heen komen, het kan en mag gewoon niet anders. Maar een klein wandelingetje maken met Sim mag op een gegeven moment wel, is zelfs goed. En na die zes weken gaan die schouders eronder, gaat de Kop d'r veur!
Heb gewoon zin er keihard aan te werken om weer gezond te worden, de dagelijkse dingen weer te doen zonder belemmeringen en pijn.
En oh, wat wil ik weer graag lange wandelingen in de natuur maken.
Ik hoop werkelijk dat ik die kans krijg.
Maar eerst de operatie op maandag 4 februari en dan een dag op de IC. Daarna op zaal als alles goed gaat. Zodra ik mijn telefoon mag gebruiken (op de IC in elk geval niet) en er toe in staat ben, zal ik een kort berichtje geven.

En zo is het!
Tot later ergens in februari...

Gon



17 januari 2019

Zing je voor mij?





Elke nacht moet ik wel een keer. Dan ben ik even in het kleinste kamertje in alle stilte. 
Stilte???
Zing je voor mij lief vogeltje?
Welk roodborstje zingt er midden in de nacht in januari? Ik weet namelijk zeker dat het een roodborstje moet zijn.
Het zingt elke nacht, ongeacht het tijdstip.
Komt het door het zachte weer of is het normaal dat roodborstjes 's nachts zingen in de winter?
Ik weet het niet en daarom doe ik alsof het roodborstje voor mij zingt om me een beetje op te vrolijken. Om te zeggen dat het echt weer voorjaar wordt, maar vooral ook dat het goedkomt met mij. Het vrolijkt me dan ook echt op en ik blijf dan ook wat langer in het kleinste kamertje.

Ik ga door een moeilijke tijd. Ik schreef begin december al dat ik geopereerd moet worden door iets in mijn buik. Iets wat bijzonder groot is en niet goed. Hoezeer niet goed weten we nog niet, de ziekenhuizen hebben elk hun eigen visie. Zelf houd ik me vast aan de meest gunstige.
Door diverse vertragende factoren zoals de feestdagen en het feit dat het streekziekenhuis mij heeft overgedragen naar het UMC Groningen maken dat ik nog steeds niet geopereerd ben.
Het maakt je gek.
De intakegesprekken zijn al geweest, maar toch zal het vanaf nu dan toch nog zeker twee weken duren. Dat heet dan spoed.

Goed, ik wilde toch even iets laten horen hier en hoop dat mijn volgende bericht een goed bericht zal zijn.

Gon